17. Om het beter te kunnen zien, moet je soms wat afstand nemen

Om het beter te kunnen zien, moet je soms wat afstand nemen.

Ja daar kwamen Madelief en ik achter toen ze half door de struiken de leguaan probeerde te zien. Een metertje naar achteren en je zag de leguaan wel goed. Net als te dicht achter een vrachtauto rijden en proberen in te halen.

Heerlijk al die wijsheid maar ja, vandaag ook de laatste dag therapie. Dan kijk je terug en neem je wat afstand. Is ze nu echt vooruit gegaan. Praat ze duidelijker? En komt dat dan door de therapie? In ieder geval kan ze nu wel met haar mond dicht onder water zwemmen. Hebben al die oefeningen voor de mondsluiting bij de therapie toch goed geholpen.

Vanochtend begon wat moeizaam. Na de boottocht van gisteren met de vele pasteitjes die Emily had gegeten was ze toch een beetje van slag met haar suiker. Vannacht te hoog en dus ’s ochtends moe. Maar uiteindelijk waren we net als anders weer precies op tijd bij CDTC. Helemaal goed voorbereid dankzij Imke. Na de therapie delen we de tekeningen en ijs-bonnen (dat is hier gewoon ijs om op te eten) uit aan de dolfijnentrainers, therapeuten en stagiaire en ook aan de dames van het brusjes-programma. We geven knuffels en maken een paar foto’s en dan gaan we naar ons appartement. Even wat drinken en de foto’s en filmpjes kijken die we van het CDTC hebben gekregen. Leuk om ook te zien wat er binnen (voordat Emily in het water ligt) allemaal gebeurt. Ook hier geldt dat als je er niet dichtbij bent geweest, je ook hele mooie fotomomenten kunt zien.

’s Middags gezellig met de buufjes gezwommen en toen zij even aan het lunchen waren kwamen er twee leguanen het zwembad in stuiven. Het was moeilijk voor ze om eruit te klimmen vooral toen Roos op haar luchtbed wat golven maakte en de leguaan weer in het water viel. Gelukkig konden ze er wel uit hoor. Mooie beesten zeker als je ze van heel dichtbij bekijkt. Hier moet je juist geen afstand nemen. Van dichtbij zijn het net draken.

Aan einde van de middag nog een gezamenlijke borrel gedaan en morgen doen we de alles-opmaak-borrel zodat we zondag lekker uit lunchen kunnen 😉.

Vanavond ook lekker uit eten gegaan en daarna blijven hangen op het strand. Imke, Madelief en Rozemarijn liggen al lekker te slapen en Emily en ik zijn nog wat langer gebleven bij Hemingway aan de bar. Of eigenlijk ik met de vader van Jente aan de bar en Emily met Jente op het strand. Dat is hier toch wel heel anders dan in Nederland. Lekker met 25 graden zo ’s avonds laat met je slippers aan de bar. Heerlijk.  

Als je dan bijna terug vliegt (zondagavond) en daarom met wat afstand terugblikt zo ’s avonds laat, dan zie je pas goed dat dit toch wel heel lekker is. Niet alleen het weer en de locatie maar vooral dat het ook zo goed is voor Emily maar zeker net zo goed voor ons. Ook erg gezellig met alle gezinnen die hier ook therapie volgen. Ondanks alle verschillen in de kinderen en gezinnen, schept dat toch gauw een band en levert een goed gespreksonderwerp op. Zouden we nog een keertje terug kunnen? Emily wil wel (zie filmpje)

Morgen zullen we nog wat leuke foto’s delen die we vandaag op USB-stick ontvangen hebben.