15. blijvertjes

Blijvertjes

Ja, Sebastiaan is een blijvertje. Babette is nog steeds ziek. Hij vraagt wat Emily voor ontbijt heeft gegeten en Emily zegt iets dat hij toch niet helemaal verstaat ook omdat de link met het ontbijt niet direct gemaakt wordt. Ze zegt toch echt spareribs! roepen wij vanaf de kant. Wat is dat nou? Verstaat hij het niet. Moeten we toch nog een keer terug (vorig jaar was het doel om spareribs te zeggen) of komt het doordat hij Duits is? Gelukkig ze zegt het nog een keer duidelijk zodat iedereen het goed kan horen. Misschien moeten we wel nog wat doen aan de tijdbeleving van Emily nu ze ons diner van gisteravond met het ontbijt verward. Maar gelukkig is het woord "spareribs" wel een blijvertje.

Roos gaat vandaag duiken. Ja stoer hoor. Er was nog een plekje vrij voor woensdagmiddag. Vlak bij het sea aquarium kun je een duik doen voor mensen die (nog) geen PADI certificaat hebben (Professional Association of Diving Instructors). Je duikt dan onder toezicht van een professional. Ze krijgt een boekje mee met daarin de theorie. Ik vraag haar of ze weet welke knop op het trimvest er meer lucht in blaast en ze wijst het feilloos aan. Ze kent eigenlijk alle theorie. Wel blijft het natuurlijk  spannend met vreemden maar gelukkig mag Imke mee doen met de theorie en is het in het Nederlands.

Ondertussen in het appartement spelen de kinderen “naar je werk gaan”. Ze doen de deur open en dicht en Madelief zegt “kijk mama wat ik voor moois geknutseld heb op mijn werk, het is voor jou.” Ze hebben het al goed door dat papa en mama op hun werk lekker mogen knutselen.

Daarna gaan we lekker zwemmen in het zwembad met de buren en nog een nieuw gezin. Zij hebben zelfs twee kinderen die met dolfijnen gaan zwemmen. Bijzonder om dan met vier kids in het zwembad te zijn die met de dolfijnen zwemmen en als ouders heb je dan ook een mooi gemeenschappelijk verhaal hoe verschillend ook.

Imke gaat Rozemarijn weer halen als ze klaar is met haar duik om 16.30 en ze heeft het supergoed gedaan. Ze heeft veel moois gezien en ook een echte haai. De instructeur had gezegd dat ze het net zo goed voor had gedaan als een duikinstructeur. Een glimmende Rozemarijn en een trotse papa en mama. En mama had nog geregeld dat ze een film gaat krijgen die tijdens de hele duik was gemaakt. Kunnen we er ook nog blijvend aan herinnerd worden. 

Ik was ook nog trots op Emily dat ze zich zo goed met mijn hobby identificeert. Ze had een wesp naar binnen zien vliegen. Ik vraag weet je het zeker was het echt een wesp of was het een vlieg. Nee echt een wesp. We hebben hier nog nooit wespen binnen gehad maar wel vliegen en ik zag hem niet dus ik dacht zou het echt waar zijn? Maar ze weet toch echt het verschil dat wespen zwart – geel zijn (ik laat de sluipwespen en andere families die niet zwart-geel zijn nog even buiten beschouwing in deze fase) en vliegen niet (ik laat ook hier de zweefvliegen even buiten beschouwing). En later zie ik inderdaad de wesp binnen zitten. Emily vindt insecten spannend maar toch ook interessant genoeg om het te onthouden. Eigenlijk net als Rozemarijn bij het duiken. Lekker trots dagje zo. Als beloning mag Rozemarijn met mama 's avonds een cocktail drinken en mogen de kleintjes bij elkaar logeren.

En de titel blijvertje waar komt die dan vandaan. Van de hoop dat de stroomstoring bij de KLM nog heel lang aanhoudt en dat we hier nog heerlijk mogen blijven met dit heerlijke warme weer hier. En al die vrouwen van mij. Dat zijn ook echte blijvertjes.