Dag 17: Als je je schoenen uit doet, voel je je thuis!

28 februari 2021 - Curaçao, Nederlandse Antillen

Als je je schoenen uit doet, voel je je thuis!

De laatste dag, een dag waarop je alle laatste dingetjes die je nog wil doen moet doen. Er stond dus nog wel wat op ons lijstje. Maar boven aan stond toch wel: uitslapen! De hele vakantie stonden we om 6.45 op, vandaar dat we ook vonden dat het geen vakantie mocht heten. Nou dat heb ik geweten, maar liefst 30 min later, om 7.15 stond Emily naast mijn bed. Er kon een vinkje gezet worden op het lijstje bij ‘uitslapen’. 
Rozie wil nog wat lekkers kopen voor in het vliegtuig. We vliegen morgen om 20.10 uur waardoor we niet zo goed weten of we nog avond eten kijken. Dat betekent dat ze samen met Olaf voordat de auto moet worden ingeleverd (10.00 uur) nog even langs de supermarkt wil. Helaas vergeet ze haar mondkapje dus Olaf moet alleen een rondje rennen. Als ze weer terug zijn gaan we ontbijten en vertrekken we naar ons strandje. Want op het lijstje staat ook nog een ritje met de band. Eerst gaan Rozie, Maatje en ik. Omdat Maatjes armpjes nog te kort zijn om mee te peddelen houdt ze mijn voet vast. Als we terug komen wil Emily ook een ritje dus we gaan nog een keertje maar dan met Emily op mijn schoot. Omdat we niet heel hard gaan kunnen we ook best een beetje kletsen. Madelief vraagt zich af waarom de mensen die zo’n bikinibroekjes aan hebben die tussen je billen zitten eigenlijk nog een broekje aan hebben, dan kun je toch net zo goed niets aan doen. Tja wederom een goede vraag ;). 
Op mijn lijstje staat nog even mijmeren bij de dolfijnenshows. Dus ik wil om 13.30 en om 14.45 nog een keertje kijken. Omdat de show maar 15 min duurt, kunnen we tussendoor precies nog even lunchen. Als we zitten te kijken en de tune van Phil Collins wordt ingezet, Emily haar armen wijdt doet om mee te zingen, smelt ik weer en weet ik niet zeker of we hier niet meer terug komen. Rozie en Emily hebben hun schoenen uitgedaan. Rozie ziet dat ik het zie en zegt, als je je thuis voelt trek je je schoenen uit . En ja dat is zo, bij het sea aquarium voelen we ons erg thuis. We kennen veel medewerkers,  we lopen er dan ook minimaal 1x per dag, maar vaak genoeg ook drie keer per dag binnen en struinen weer wat rond. Wat een fijne plek om te zijn. Zonder therapie zou je dat natuurlijk nooit doen, nu mag je zo vaak langs komen als je wil. Rozie vraagt nog aan Richard of hij weet of we nou wel of niet de steen die ze bij de brusjes hebben geschilderd mogen meenemen. Hij geeft aan van niet. Dus we gaan een mooi plekje voor de steen zoeken. Dat is Inmiddels gelukt, zie de foto’s.
Als we voor de laatste keer het aquarium uit lopen gaan we door voor het volgende vinkje. Rozie wilde nog graag buitengaats met mij snorkelen. We gaan bij ons strandje erin en snorkelen door naar Lions dive en dan de baai uit. Aan de achterkant/buitenkant is nog wel koraal te zien. Het is wel erg bruinig maar zeker mooi om te zien. Stapeltjes (letterlijk) doryvisjes, maar ook weer koffertjes, trompetvissen en een prikkelbol. Als we terug zwemmen komt de onderzeeër voorbij! Tot slot nog even zwemmen en gaat Rozemarijn met Olaf op jacht naar haar allerlaatste souvenir. Ineens is het half zes en om zes uur heb ik gereserveerd met onze voetjes in het zand. Gelukkig tafeltje met een parasol want het spettert ook nog even. Na een ijsje lopen we naar huis en maken we ons klaar voor het laatste nachtje. Wat doen we aan overdag…zwemkleding ;), hoe zorgen we dat we het tijdens de vlucht warm genoeg hebben en van te voren niet smelten. Het contrast is zo groot dat dat best lastig is op de heenweg konden we strippen, nu moet het in zijn achteruit en moeten we langzaam steeds warmere kleren aan. We hadden voor Maatje en Emily allemaal kleren mee genomen die net nog konden zodat we ze hier kunnen laten in de hoop dat ze een goed plekje krijgen. Er zijn echt veel mensen in de problemen gekomen door Corona, de vangnetten zijn hier net een beetje anders. Ook hun boeken kunnen hier blijven want de kinderen lezen hier op school Nederlandse boekjes. Al met al moet het makkelijker zijn om alles weer in te pakken. 

Morgen hoeven we pas om 17.00 weg. Dus rustig inpakken en nog lekker naar het strandje en/of zwembad. Alleen als er hele gekke dingen gebeuren tussen nu en het landen van het vliegtuig was dit weer het laatste verhaaltje. Inmiddels hebben we (straks) drie boeken waarin al onze schrijfsels en foto’s een heerlijke herinnering zijn van prachtige vakanties die zo, in ieder geval dit jaar, niet zo genoemd mogen worden. Dank voor alle reacties. Het was leuk om te zien dat jullie zo hebben mee gelezen en dat was zeker een stimulans om s avonds de ipad te pakken en weer terug te halen wat we hadden beleefd en welke leuke, grappige en lieve zinnen weer zijn gezegd.
Het was weer heerlijk, we waren echt weer even thuis!

5 Reacties

  1. Ellen (moeder van Joni):
    28 februari 2021
    Dank je wel voor jullie prachtige verhalen. En wat fijn dat Emily hier weer veel baat bij heeft gehad en jullie ook een verdiende mooie tijd.
  2. Zus:
    28 februari 2021
    Jullie komen vast terug op jullie eiland, je tweede thuis... !!! Afscheid is gemakkelijker als je dat vast afspreekt....
    Goede terugreis!
  3. Mama:
    28 februari 2021
    Ja hoor schat, zeg maar tot ziens , anders lukt t je niet van "thuis" weg te gaan. Dank dat ik er door deze prachtige verhalen ook bij was !!!!
  4. Cilia:
    28 februari 2021
    iedere middag weer leuke verhalen.
    en al die mooie foto,s. en groetjes van mij.
  5. Mark:
    28 februari 2021
    weer leuk om alles te lezen en de foto's te zien. Was denk ik wel genieten daar, lekker in de zon en uit eten aan het strand. Binnenkort kunnen we dat hier ook weer. groeten